- Dokumenty potrzebne do spisania aktu chrztu:
- 1. Z Urzędu Stanu Cywilnego skrócony akt urodzenia dla dzieci do pierwszego roku życia. Zupełny akt urodzenia dla starszych dzieci, jednak nie starszy niż rok czasu od daty wystawienia (oryginał do wglądu);
2. Dane rodziców chrzestnych: imię i nazwisko, wiek, dokładny adres zamieszkania; Dane chrzestnych (imię i nazwisko, wiek, wyznanie, adres zamieszkania)
3. Zaświadczenia z parafii rodziców chrzestnych, że są praktykującymi katolikami i spełniają warunki wymagane przez prawo kanoniczne;
4. Jeśli dziecko jest spoza naszej parafii: pozwolenie od księdza proboszcza na chrzest poza parafią;
5.Zaświadczenie o katechizacji przedchrzcicelnej.
Chrzestni
Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu
ukończył 16 lat
Jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić
Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej.
Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
Rzeczy potrzebne do chrztu:
Gromnica
Biała szatka.
Rodzice dziecka, jak najwcześniej zgłaszają dziecko do chrztu w kancelarii lub po Mszy niedzielnej w zakrystii i tam ustalają wszelkie szczegóły z kapłanem.
Obowiązki rodziców dziecka:
- przygotowują się do chrztu dziecka,
- są obecni,
- publicznie proszą o chrzest,
- kreślą znak krzyża na czole dziecka,
- wyrzekają się szatana,
- składają wyznanie wiary,
- niosą niemowlę do chrzcielnicy,
- otrzymują specjalne błogosławieństwo,
- doprowadzają dziecko po chrzcie do poznania Boga (spowiedź św, I Komunia św., bierzmowanie), - 1. Z Urzędu Stanu Cywilnego skrócony akt urodzenia dla dzieci do pierwszego roku życia. Zupełny akt urodzenia dla starszych dzieci, jednak nie starszy niż rok czasu od daty wystawienia (oryginał do wglądu);
- są świadkami wiary dla dziecka,
- przekazują wiarę wtedy, kiedy nią żyją na co dzień,
- spełniają obowiązki religijne (modlitwa, Msza św. sakramenty św.),
- razem modlą się z dzieckiem i za dziecko,
- wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie
świąt i przygotowują się do nich,
- obchodzą z dzieckiem rocznice chrztu,
- świętują dzień Patrona,
- uczą miłości bliźniego (brak kłótni w domu, sąsiedztwie, pomoc sąsiedzką , przebaczenie, uczciwość szacunek dla starszych),
- zawierzają dziecko Bogu:
„Chcę dla mego dziecka tego, czego Ty, Panie, chcesz. Chcę być narzędziem w Twoich rękach”. „Wiem, że to dziecko jest Twoją własnością. Ty je kochasz bardziej niż ja.
Ty chcesz jego dobra bardziej niż ja i Ty, Boże, troszczysz się o nie bardziej nią ja.
Prowadź je Twoją drogą i spraw, abym moimi decyzjami nie krzyżował Twoich mądrych planów”.
Obowiązki rodziców chrzestnych:
- wyznaczeni przez rodziców
- przyjęli sakramenty: chrzest, eucharystia, bierzmowanie
- nie są ojcem ani matką przyjmującego chrzest
- należą do Kościoła katolickiego
- jeśli są małżonkami, to żyją w sakramentalnym małżeństwie
- wyrzekają się szatana
- wyznają wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymuje chrzest
- otrzymują specjalne błogosławieństwo
- trzymają świecę i podają białą szatkę do chrztu
- pomagają w chrześcijańskim wychowaniu dziecka
- prowadzą autentyczne życie chrześcijańskie
- żyją wiarą, nadzieją i miłością
- modlą się za chrześniaka
- kupią odpowiednią do wieku dziecka książkę religijną
- zabiorą na pielgrzymkę do sanktuarium
- w razie nie wypełniania obowiązków chrześcijańskich przez rodzice zwracają im uwagę
Funkcja świadka chrztu - wyjaśnienie
Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy Sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie nadprzyrodzone i czyni nas członkami Kościoła katolickiego.
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. (Mt 28,19)
Chrzest jest też najpotrzebniejszym sakramentem. Kto bowiem nie przyjmie sakramentu chrztu, nie może uzyskać zbawienia według słów Pana Jezusa: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego” (J 3,5). Kościół katolicki udziela chrztu świętego, posłuszny rozkazowi Zbawiciela: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28, 19).
Sakramentu chrztu udzielają w sposób uroczysty biskupi i kapłani, a za ich zezwoleniem także diakoni. W nagłej potrzebie może ochrzcić każdy człowiek, nawet niechrześcijanin, musi mieć jednak zamiar czyli intencję rzeczywiście ochrzcić, czyli spełnić to, co spełnia Kościół udzielając chrztu świętego.
Do chrztu uroczystego, którego udziela biskup, kapłan lub diakon, używa się wody zwykłej, którą poświęca się przed samym chrztem. W razie nagłego wypadku można użyć zwykłej nie poświęconej wody.
Chrzest daje łaskę uświęcającą, a tym samym gładzi grzech pierworodny, u dorosłych zaś także wszystkie grzechy przed chrztem popełnione; odpuszcza również całą karę za popełnione przed chrztem grzechy, tak doczesną jak i wieczną. Dlatego słusznie nazywamy chrzest, Sakramentem Odrodzenia w Chrystusie. Przez chrzest stajemy się członkami Kościoła Chrystusowego i możemy korzystać ze wszystkich łask, jakie Pan Jezus zostawił w Kościele, a które są nam potrzebne do uświęcenia się. Chrzest wyciska wreszcie na duszy ludzkiej znak czyli znamię. Dlatego chrzest można przyjąć tylko raz w życiu.
Chrzest może przyjąć każdy nieochrzczony, tak niemowlę, jak i dorosły człowiek. Człowiek dorosły musi pragnąć przyjąć ten Sakrament, poznać główne prawdy wiary Chrystusowej i uwierzyć w te prawdy, a także wzbudzić żal za grzechy przed chrztem popełnione.
Przy chrzcie otrzymujemy imię Świętego, który ma być nam w życiu wzorem i patronem.
Rodzicami chrzestnymi mogą być tylko praktykujący katolicy, którzy przyjęli sakrament bierzmowania. Mają oni wraz z rodzicami naturalnymi dbać o katolickie wychowanie swego chrześniaka.